Aslında düztabanlığı kabaca iki ayrı grupta değerlendirmek lazım: Biri çocukluktan itibaren var olan düz tabanlık, diğeri ise “erişkin tip” dediğimiz, çocukken ayakları normal olan bir kişide 30’lu yaşlardan itibaren düz tabanlık gelişmesidir. Her ikisinde de ayak zaman içerisinde tedrici olarak deforme olur. Bu ilerleyici bir durumdur ve ilerleme hızı kişiden kişiye, kullanım ve genetik yapısına bağlı olarak değişir. Önce ayağın iç tarafındaki çukurluk çökmeye başlar, baş parmağın tırnağı daha önce tavana bakarken artık diğer ayağa doğru bakıyordur, topuk yavaş yavaş dışa doğru kaymaya başlar.
Deformite arttıkça ayağın orta-iç tarafında bir çıkıntı oluşmaya başlar. Kişi o ayağı üzerinde tek ayak parmak ucuna kalkamaz veya kalkmakta zorlanır. Ağrı ilk başlarda ayağın orta-iç tarafında iken ilerleyen dönemlerde ayağın dış tarafında ağrı olur. Kısaca ağrı ve deformite düztabanlığın başlıca belirtileridir. Diğer bir şikayet de ayakkabılarda meydana gelen deformasyondur.
